En dan nu sociaal doen

Merhaba,

Beetje leuke meivakantie gehad? Lekker rondgelopen met oranje mutsen tijdens koninginnendag? Ik in ieder geval wel. Ik kon mijn zus en wederhelft natuurlijk niet teleurstellen. Ik heb mijn afscheidscadeau dan ook vol trots gedragen tijdens een zonnige dag op de campus.
De Koniginnedagborrel op de ambassade heb ik maar overgeslagen. Ik was hem even vergeten en mijn pak was inmiddels weer in NL en nog belangrijker: die nacht zou ik naar Istanbul gaan om mijn lieve vriendinnetje van het vliegtuig te halen. Deze keer dus met de nachttrein, op zich relaxt, niet echt als er een keurige 1000 HZ piep je de hele nacht gezelschap houdt.

Maar ach, daarvoor kon ik WEL even een super mooi blond meisje in het land der donkere snorren verwelkomen. En vervolgens een week lang weer even goed duidelijk te krijgen waarom ik haar ookalweer zo leuk vind. Dat er dan ook nog eens omringd worden door een toffe stad, is een leuke bonus.
Istanbul is wel een beetje veranderd sinds februari. Ten eerste was de Galatabrug (ja die van het boekje 'De Brug' van Geert Mak, wat ik iedereen aanraad die in 90 pagina's meer over Turkije te weten wil komen) vol met politie om iedereen te controleren die er overheen loopt. Bang voor terroristen? Of misschien vanwege de demonstratie even verderop?

Verder was het duidelijk te merken dat het meivakantie was. Na Turken waren de Nederlanders toch duidelijk de tweede nationaliteit op straat. Niet echt wat je wilt natuurlijk. Gelukkig neemt het aantal toeristen exponentieel af met de afstand die je van de route Blauwe moskee - Galatabrug verwijderd bent.
Een volledig verslag van onze belevenissen in Istanbul zou enerzijds uitputtend zijn en anderszijds deels none of your business. Dus maar even dingetjes:

- Tofste straat van Istanbul is de Istiklal Caddessi. Heel fijn voor Aafke: met 3 Starbucks. Ga je onder leiding van meneer Lonely Planet echter op zoek naar een hip vegetarisch restaurant 2 straten verderop, dan kom je opeens terecht in een schimmige buurt waar alle zintuigen 'NEE! WEG HIER!' schreeuwen. Bij het nachecken de volgende dag blijkt er toch echt geen restaurant te zijn, maar wel een toffe arme wijk vol waslijnen over de straten gespannen en vrouwen en kinderen op straat en de mannen collectief in de koffiehuizen.
- Zelfs beroemde clubs gaan op zaterdag al om 2 uur dicht en zijn om 1 uur al rustig. Turken zijn vroeg met eten en uitgaan.
- Zoals bekend bestaat Istanbul uit een Europees en Aziatisch deel, met in de midden de zeestraat Bosphorus. Het bekendste deel van de stad zit in Europa. Wil je naar Azie, dan is de boot het handigst. De Galata brug verbindt Europa en Azie NIET (nee Aafke, echt niet!).
- Even een stukje reizen op Aafke en Jurek manier. Doel: 10 uur trein naar Ankara. Treinstation dus op dat andere continent.
Hoe doe je zoiets?
1. Sta redelijk op tijd op, maar zorg dat je net iets te lang over het ontbijt doet (die thee moet ook op)
2. Probeer lopend op tijd voor de boot te komen. Kom er tijdens het lopen achter dat het toch net iets verder is dan verwacht
3. Neem een boot later dan gepland, deze moet net op tijdb ij het station aankomen
4. Geniet van de boottrip, mooi hoor, die Bosphurus
5. Verbaas je bij aankomst bij het treinstation over de helderheid van het water. Hey! We hebben nog 10 minuten over om wat eten te kopen! Goh, die boot doet er wel lang over om aan te meren.
6. Schrik je de pleuris als de boot opeens wegvaart naar de volgende halte
7. Wees blij verbaasd dat die halte niet heel ver weg is
8. Sprint naar een taxi en vraag hem SNEL te rijden
9. Wees gerustgesteld door de verwachtte asociale rijstijl van de taxichauffeur
10. Ren naar de trein en stap in
11. Een minuut later vertrekt te trein

Zo hoort het dus, geen minuut te vroeg, just in time.

Even een dagje treinen door Turkije dus. Aafke is tot de conclusie gekomen dat ze op moet houden met stoer doen en toch echt reistabletjes moet kopen. Jurek studeert niet echt heel hard voor zijn tentamen de volgende dag. En we drinken gezamelijk een biertje in de restaurantwagon, vergezeld door een maaltijd.

En dan Ankara dus. Eindelijk kan ik patsen met mijn vriendinnetje bij mijn vrienden hier en heeft Aafke een beter beeld bij vreemde namen uit vreemde verhalen. Eindelijk kan ik wat laten zijn van de stad waar ik woon. En natuurlijk kan ik niet eindelijk met mijn vriendin op mijn kamer slapen. Want dat mag hier niet.
Dan maar in een goedkoop hotel in de volkswijk Ulus, helaas geen groot succes als je als blond meisje alleen rondloopt. Je kunt je daar wel mooi over de betonnen bodem van een enorme drooggelegde vijver inclusief drooggevallen huurbootjes en een enorme fonteininstallatie lopen.
's Avonds heeft Aafke kennis kunnen maken met de beroemde waterpijp, geliefd bij jong en oud en bij mijn favoriete plek te roken in 20 verschillende smaken.
De volgende dag had ik mazzel, want ik mocht heerlijk vroeg op om een midterm (tussentijds tentamen) Chemical Engineering Economics te maken. Vervolgens kon Aafke eindelijk de campus bij daglicht aanschouwen, zich verbazen over de groene weelde overal en zowaar mijn kamer bekijken. Na een bureaucratisch gebeuren om haar toegangskaartje in de ruilen voor haar OV-kaart (ja, die zit in deze kast. En daar heb ik geen sleutel van, kom maandag maar terug) hebben we de nachtbus naar Istanbul genomen.

De laatste dagen waren een goede mix van samen relaxen, fascinerende gesprekken met locals en andere reizers en het bezoeken van toeristische attracties en minder bekende wijken. Tof dus!
Helaas was er opeens geen Aafke meer en kon ik weer terug naar Ankara.

Om de pijn te verzachten kwam ik wel gelijk terecht in het hoogtepunt van het jaar op de campus: Springfest.
Dat komt in principe neer op overdag bier drinken in het gras, naar bandjes luisteren en socializen en 's avonds in het stadion bier drinken en bekende Turkse artiesten zien en 's nachts een afterparty bestaande uit bier drinken in het gras.
Bizar is alleen dat alcohol verboden is op de campus. En toch is overal bier.
Het gebeuren is heerlijk halfslachtig: in principe word je gecontroleerd op alcohol als je de campus binnengaat, in de praktijk niet. Ik werd alleen wel onaangenaam verrast toen ik opeens 3 personeelsleden van de dorm (en natuurlijk en student om te vertalen) in mijn kamer had die even de koelkast wilden inspecteren, daar 22 bier en fles whiskey en wat raki aantroffen en dat begonnen uit te laden. 'Staat in de regels, is verboden, nemen we in, pech voor jou.' Na wat gesmeek en nadruk op de hoge prijs heb ik de fles whiskey kunnen redden. 'Doe maar snel in de kast, wij hebben niks gezien.' Maar verder geen voorraad meer dus.
Gelukkig is die voorraad snel genoeg weer bijgevuld, kon er dus wild op los gedronken en gesocialized worden (met wisselende intensiteit, slechts 1 avond moest mij later half naverteld worden ;-)). Nog even een midterm Organic Chemistry tussendoor gemaakt, geen groot succes, maar ik had gelukkig een 9.7 op de vorige om te compenseren.

Vandaag even een relaxdagje tussendoor en vanaf morgen kan ik beginnen met de eindsprint: veel projecten nu eindelijk eens doen en studeren voor de final exams die over 2 weken al weer beginnen.
De komende tijd dus een iets serieuzere Jurek dus die heerlijk inconsequent volgend volgend weekend naar de Zwarte Zeekust gaat.