Iran, wat een geweldig land!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jurek
11 Augustus 2008 | Iran, Tehrān
Ik kan er kort over zijn, hoe Iran is: geweldig! Of beter nog: wat een extreem vriendelijke en schattige mensen wonen hier. In Armenie vertelde een Zuid-Afrikaan die net in 120 landen was geweest ons al dat de schattigste mensen in Iran wonen en ik kan hem alleen maar gelijk geven.
In mijn laatste berichtje vertelde ik al dat we een meisje zouden ontmoeten via de hospitality club. Toen we iets te vroeg in het park waren aangekomen, bleek dat ze niet de enige was die ons wilde ontmoeten. Het celebrity gevoel kwam weer omhoog, gezien de grote hoeveelheid geinteresseerde blikken, "Hello mister"s en de "Welcome in Iran"s. Toen we op een bankje zaten werden we spontaan uitgenodigd om te gaan lunchen met een gezin en toen we op het meisje (Shelly) stonden te wachten, raakte ik aan de praat met een man die ons graag bij hem thuis wilde uitnodigen. Dat moet je natuurlijk meemaken, dus eerst samen met de inmiddels gearriveerde Shelly thee drinken met zijn familie (die met een tent in het park stond, net als veel andere gezinnen) en daarna voor de volgende dag afgesproken. Een goede reden om een dag later naar Tehran te gaan. Shelly was aardig en interessant (ze is danslerares, een illegaal beroep in Iran). Leuk om met een jonge Iraanse te praten.
De volgende dag hebben we met een pools meisje de stad een beetje bekeken. Aardig meisje, mooie moskee. Daarna afgesproken met Fathi en zijn familie. Dat betekent dus: Fathi, zijn verloofde, zijn zussen, de mannen van een zussen van hem en de moeder van zijn verloofde (dit klopt allemaal bijna, Aafke kan het nog beter uitleggen). Erg vriendelijke mensen, alleen Fathi spreekt helaas engels en een zusje een beetje. We hebben in ieder geval 5 uren gepraat (onder andere ook over ons huwelijk, want we zijn af en toe getrouwd als het ons uitkomt, gegeten (eerst taart op de bank, daarna diner op een kleed op de grond) en heerlijk kunnen observeren hoe Iraniers zich thuis gedragen. Opvallend: de hoofddoeken bleven op (had gehoord dat dat bijna nooit het geval is), dus waarschijnlijk vrij conservatieve mensen.
Ze hebben ons netjes naar de bus naar Tehran gebracht, waar Aafke alweer opvallend goed geslapen heeft. Gaat de goede kant op met Aafke en bussen. Ook deze keer weer Turks achtige luxe, alleen een 10 jaar oude bus.
Tehran is groot, vol grijze blokken en vrij vervuild en het verkeer is best wel chaotisch. Ons hotel zat in het armere deel, in het deel waar voornamelijk autobanden en overige onderdelen verkocht worden, om precies te zijn. De hele hoofdstraat plus alle zijstraten zijn aan dat thema gewijd :-P
In eerste instantie leken de mensen hier iets minder vriendelijk, totdat we opeens weer spontaan werden uitgenodigd om bij iemand thuis te komen. Deze keer maar afgeslagen, even geen zin in. Even later, onderweg naar de beroemde 'down with the USA' muurschilderingen, was er weer een vriendelijke jonge mevrouw die ons bij haar thuis uitnodigde. Gaan we misschien volgende week nog doen. En toen we later bij een mooi uitziend gebouw wat rond zaten te kijken, was er een meisje dat ons uitnodigde bij haar theater te komen kijken. Het was een erg aardig meisje en we hadden toch nog niks gepland, dus opeens zaten we daar als 2 mans publiek de gehele repetitie van een toneelstuk te bekijken (in Farsi natuurlijk).
Toen ze met de auto werd opgehaald, heeft ze ons aangeboden een mooi park in het (rijke) noorden van de stad te laten zien. En zo hebben we de Tehraanse verkeersproblematiek in de praktijk mee mogen maken (park niet gehaald, ander park wel) en hebben we vooral een paar uren met een erg aardig en interessant meisje kunnen praten.
En zo gaat het hier maar door in Iran. Continu mensen op straat die welkom heten of vragen hoe het met je is, oude mannen die in gebrekkig engels vragen of ze je ergens mee kunnen helpen (en oprecht teleurgesteld zijn als dat niet het geval is).
De mensen zijn erg beleefd en ook behoorlijk verzorgd. De meeste mannen lopen in pantalon en overhemd en veel vrouwen lopen met hippe kleding/hoofddoeken (met in veel gevallen ook genoeg haar nog zichtbaar) en make up rond. We zijn opvallenderwijs ook nog geen enkele burka of dergelijks tegen gekomen, bij iedereen is het hele gezicht te zien.
Vandaag hebben we nog een schitterend paleis gezien (Iran is ooit monarchie geweest) en zijn daar bizarrerwijs nog een bekende tegengekomen. Een vriendelijke Servier die we vorig jaar bij ons hospitality club adres in Armenie hadden ontmoet (die ook weer bevriend is met Polen waar we daar mee optrokken, de wereld is klein). Hij was een erg vriendelijke host in Esfahan, waar hij net vandaan kwam. Laten we nou net van plan zijn vannacht de nachttrein naar Esfahan te nemen. Na een telefoontje is ons hostadres daar geregeld, ene Masoud. Esfahan moet briljant mooie moskeeen hebben, ik heb er zin in.
In mijn laatste berichtje vertelde ik al dat we een meisje zouden ontmoeten via de hospitality club. Toen we iets te vroeg in het park waren aangekomen, bleek dat ze niet de enige was die ons wilde ontmoeten. Het celebrity gevoel kwam weer omhoog, gezien de grote hoeveelheid geinteresseerde blikken, "Hello mister"s en de "Welcome in Iran"s. Toen we op een bankje zaten werden we spontaan uitgenodigd om te gaan lunchen met een gezin en toen we op het meisje (Shelly) stonden te wachten, raakte ik aan de praat met een man die ons graag bij hem thuis wilde uitnodigen. Dat moet je natuurlijk meemaken, dus eerst samen met de inmiddels gearriveerde Shelly thee drinken met zijn familie (die met een tent in het park stond, net als veel andere gezinnen) en daarna voor de volgende dag afgesproken. Een goede reden om een dag later naar Tehran te gaan. Shelly was aardig en interessant (ze is danslerares, een illegaal beroep in Iran). Leuk om met een jonge Iraanse te praten.
De volgende dag hebben we met een pools meisje de stad een beetje bekeken. Aardig meisje, mooie moskee. Daarna afgesproken met Fathi en zijn familie. Dat betekent dus: Fathi, zijn verloofde, zijn zussen, de mannen van een zussen van hem en de moeder van zijn verloofde (dit klopt allemaal bijna, Aafke kan het nog beter uitleggen). Erg vriendelijke mensen, alleen Fathi spreekt helaas engels en een zusje een beetje. We hebben in ieder geval 5 uren gepraat (onder andere ook over ons huwelijk, want we zijn af en toe getrouwd als het ons uitkomt, gegeten (eerst taart op de bank, daarna diner op een kleed op de grond) en heerlijk kunnen observeren hoe Iraniers zich thuis gedragen. Opvallend: de hoofddoeken bleven op (had gehoord dat dat bijna nooit het geval is), dus waarschijnlijk vrij conservatieve mensen.
Ze hebben ons netjes naar de bus naar Tehran gebracht, waar Aafke alweer opvallend goed geslapen heeft. Gaat de goede kant op met Aafke en bussen. Ook deze keer weer Turks achtige luxe, alleen een 10 jaar oude bus.
Tehran is groot, vol grijze blokken en vrij vervuild en het verkeer is best wel chaotisch. Ons hotel zat in het armere deel, in het deel waar voornamelijk autobanden en overige onderdelen verkocht worden, om precies te zijn. De hele hoofdstraat plus alle zijstraten zijn aan dat thema gewijd :-P
In eerste instantie leken de mensen hier iets minder vriendelijk, totdat we opeens weer spontaan werden uitgenodigd om bij iemand thuis te komen. Deze keer maar afgeslagen, even geen zin in. Even later, onderweg naar de beroemde 'down with the USA' muurschilderingen, was er weer een vriendelijke jonge mevrouw die ons bij haar thuis uitnodigde. Gaan we misschien volgende week nog doen. En toen we later bij een mooi uitziend gebouw wat rond zaten te kijken, was er een meisje dat ons uitnodigde bij haar theater te komen kijken. Het was een erg aardig meisje en we hadden toch nog niks gepland, dus opeens zaten we daar als 2 mans publiek de gehele repetitie van een toneelstuk te bekijken (in Farsi natuurlijk).
Toen ze met de auto werd opgehaald, heeft ze ons aangeboden een mooi park in het (rijke) noorden van de stad te laten zien. En zo hebben we de Tehraanse verkeersproblematiek in de praktijk mee mogen maken (park niet gehaald, ander park wel) en hebben we vooral een paar uren met een erg aardig en interessant meisje kunnen praten.
En zo gaat het hier maar door in Iran. Continu mensen op straat die welkom heten of vragen hoe het met je is, oude mannen die in gebrekkig engels vragen of ze je ergens mee kunnen helpen (en oprecht teleurgesteld zijn als dat niet het geval is).
De mensen zijn erg beleefd en ook behoorlijk verzorgd. De meeste mannen lopen in pantalon en overhemd en veel vrouwen lopen met hippe kleding/hoofddoeken (met in veel gevallen ook genoeg haar nog zichtbaar) en make up rond. We zijn opvallenderwijs ook nog geen enkele burka of dergelijks tegen gekomen, bij iedereen is het hele gezicht te zien.
Vandaag hebben we nog een schitterend paleis gezien (Iran is ooit monarchie geweest) en zijn daar bizarrerwijs nog een bekende tegengekomen. Een vriendelijke Servier die we vorig jaar bij ons hospitality club adres in Armenie hadden ontmoet (die ook weer bevriend is met Polen waar we daar mee optrokken, de wereld is klein). Hij was een erg vriendelijke host in Esfahan, waar hij net vandaan kwam. Laten we nou net van plan zijn vannacht de nachttrein naar Esfahan te nemen. Na een telefoontje is ons hostadres daar geregeld, ene Masoud. Esfahan moet briljant mooie moskeeen hebben, ik heb er zin in.
-
11 Augustus 2008 - 15:01
Anouk:
Heej Jurek! Klinkt wederom erg goed en interessant allemaal- geniet vooral nog van de Perzische gastvrijheid, maar neem vooral ook ff de tijd om alle indrukken te verwerken, kan behoorlijk vermoeiend zijn, de hele tijd te gast zijn. Groetjes uit t (momenteel zowaar al een paar dagen droge en ietwat zonnige) Nederland! Kus! -
11 Augustus 2008 - 16:21
Jacquelien :
Heej Jurek en Aafke!
Hier op mijn werk geniet ik van jullie reisverslag. Ik ben echt even in oosterse sferen!
De keiweek is vandaag van start gegaan en woensdag blue orange. Jammer dat jullie er niet zijn maar volgens mij hebben jullie genoeg andere leuke dingen te doen ;)
geniet ervan! Getrouwd stelletje! hahaha -
11 Augustus 2008 - 18:09
Renske:
Heey Aafke & Jurek! Ik vind het superleuk om jullie verhalen te lezen! En Aafke; heb je een overdosis misselijkheidspilletjes genomen dat je zo goed slaapt? En komen jullie nu ook terug als hip gestylde Iraniërs? Veel plezier en geniet ervan! :) xRenske! -
11 Augustus 2008 - 18:34
Jan Martien:
Prachtig Jurek, jullie avonturen daar. Nog veel meer mooie dagen toegewenst, take care en een zoen voor Aafke! -
11 Augustus 2008 - 20:06
Ruben:
Toffe berichtjes! Ik vond net de link in mijn ongewenste email box van hotmail maar was zeker niet ongewenst! Veel groeten en plezier daar! PS vrijdag 19 sept hippie feest gaat door (in Kult, Steentilstraat) -
12 Augustus 2008 - 15:08
Netje:
Lieve leute,
Klinkt leuk! Leuk dat je zo trouw je weblog invult! Veel plezier in Esfahan, ik lees wel hoe het geweest is ;-)
Kus Netje -
18 Augustus 2008 - 19:29
Johan:
He klinkt allemaal supertof! Ik zou bijna mn vakantie nog omboeken ;) Geniet ervan en keep updating!! -
19 Augustus 2008 - 09:16
Coby:
Jurek en Aafke
Fyn dat jimme it sa nei't sin hawwe. Mei Johny-boy is alles goed.
Genietsje noch mar efkes.
Groetnissen, buorfrou
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
