Vast in Istanbul
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jurek
03 Augustus 2008 | Turkije, Istanbul
En daar ben ik weer in Istanbul, nu voor de 7e keer in mijn leven en weer vergezeld door mijn wederhelft.
We zitten hier iets langer dan gepland, aangezien het visum gedoe nog niet afgelopen is. Denk je dat je het lastigste achter de rug hebt, omdat je applicatie is goedgekeurd door het Iraanse bureaucratische goedkeurigsorgaan, blijkt het dat die goedkeuring op de een of andere manier niet bij het consulaat in Istanbul is aangekomen. Dat betekent: wachten tot het weer verstuurd is, hopelijk komt het maandag aan en dan nog eens 1 tot 3 dagen wachten voor het daadwerkelijke visum. Als alles goed gaat natuurlijk...
Even balen dus, maar goed, we hebben nog steeds 2 tot 2,5 week Iran over. En Istanbul is niet bepaald de vervelendste plek ter wereld om iets langer dan gepland te zitten.
Eerst nog maar even terug naar Belgrado. Ik moet zeggen dat het toch zeker een van mijn favoriete steden in Europa is. Ik heb mijn laatste dag daar wat opgetrokken met de engelsen en de noor die ik in Skopje ook al was tegengekomen. Gezellig beetje rondlopen, wat bier drinken op terrasjes en je verbazen over de enorme hoeveelheid politie in de stad. Blijkt later dat er door ultranationalisten gedemonstreerd wordt voor Karadzic (en ik in al mijn onschuld denken dat er een openluchtconcert bij het centrale plein is :-P). De volgende ochtend heb ik het eindresultaat mogen aanschouwen: veel vernielde objecten op straat.
Vervolgens stond er een treinrit van 24 uur van Belgrado naar Istanbul op het programma. Daarbij heb ik de ene helft van de tijd alleen in een coupe gezeten met Carlos, een vrolijke spanjaard die helaas niet heel goed engels sprak en ben ik tot de conclusie gekomen dat Servie een erg mooi land is. Erg groen, heuvelachtig en af en toe wat rotsen, heel veel maisvelden en zonnebloemvelden (mooi!) en schattige dorpjes. Aangezien de (diesel)trein niet erg snel ging, heb ik zelfs nog kunnen communiceren met locals: zwaaien naar oude vrouwtjes.
Van Sofia naar Istanbul heb ik, zo bleek om 4 uur 's nachts tijdens de paspoortcontrole, in een slaapcoupe gezeten met een Iranier die in Belgrado woont en op weg was naar zijn zieke vader. Erg vriendeljke man ook, die helaas nog minder goed engels sprak. En uiteindelijk na 26 uren (nog even 2 uurtjes vertraging meegepakt) aangekomen in Istanbul. Daar heb ik toen al snel mijn lieve vriendinnetje weer mogen ontmoeten, bij de eerste Starbucks na Taksim (weer lekker op de ouderwetse manier, uit het pre-gsm-tijdperk).
Aafke is helemaal niet rouwig dat we hier wat langer zitten, aangezien ze Istanbul 'de meest geweldige stad ter wereld' vindt. Op zich begrijpelijk, het is ook een geweldige stad. Enorm groot, mooie moskeeen overal, het centrum bestaande uit een zeestraat met vertakking, goedkoop en lekker eten overal en vriendelijke mensen, waarbij de oprechtheid evenredig toeneemt met de afstand tot het meer toeristisch gebied. Oja, en een niet te onderschatten feature voor Aafke: extreem veel schattige zwerfkatten. We zijn al bijna door onze tweede zak kattenvoer heen.
Wat doen we hier nu? Veel rondlopen, thee drinken, katten voeren, in boten naar uithoeken van de stad varen, Turks praten (Jurek in iets meerdere mate dan Aafke) en relaxen. Gisteren zijn we naar een heuse Islamitische toeristische trekpleister geweest (Eyüp), met prullaria-stands geheel gericht op moslims. Aafke heeft een mooie roze hoofddoek voor Iran gekocht, het gebedskleed met ingebouwd kompas hebben we toch maar niet genomen.
En nu maar hopen dat we morgen ons visum voor Iran krijgen, zou een mooi verjaardagscadeautje zijn.
We zitten hier iets langer dan gepland, aangezien het visum gedoe nog niet afgelopen is. Denk je dat je het lastigste achter de rug hebt, omdat je applicatie is goedgekeurd door het Iraanse bureaucratische goedkeurigsorgaan, blijkt het dat die goedkeuring op de een of andere manier niet bij het consulaat in Istanbul is aangekomen. Dat betekent: wachten tot het weer verstuurd is, hopelijk komt het maandag aan en dan nog eens 1 tot 3 dagen wachten voor het daadwerkelijke visum. Als alles goed gaat natuurlijk...
Even balen dus, maar goed, we hebben nog steeds 2 tot 2,5 week Iran over. En Istanbul is niet bepaald de vervelendste plek ter wereld om iets langer dan gepland te zitten.
Eerst nog maar even terug naar Belgrado. Ik moet zeggen dat het toch zeker een van mijn favoriete steden in Europa is. Ik heb mijn laatste dag daar wat opgetrokken met de engelsen en de noor die ik in Skopje ook al was tegengekomen. Gezellig beetje rondlopen, wat bier drinken op terrasjes en je verbazen over de enorme hoeveelheid politie in de stad. Blijkt later dat er door ultranationalisten gedemonstreerd wordt voor Karadzic (en ik in al mijn onschuld denken dat er een openluchtconcert bij het centrale plein is :-P). De volgende ochtend heb ik het eindresultaat mogen aanschouwen: veel vernielde objecten op straat.
Vervolgens stond er een treinrit van 24 uur van Belgrado naar Istanbul op het programma. Daarbij heb ik de ene helft van de tijd alleen in een coupe gezeten met Carlos, een vrolijke spanjaard die helaas niet heel goed engels sprak en ben ik tot de conclusie gekomen dat Servie een erg mooi land is. Erg groen, heuvelachtig en af en toe wat rotsen, heel veel maisvelden en zonnebloemvelden (mooi!) en schattige dorpjes. Aangezien de (diesel)trein niet erg snel ging, heb ik zelfs nog kunnen communiceren met locals: zwaaien naar oude vrouwtjes.
Van Sofia naar Istanbul heb ik, zo bleek om 4 uur 's nachts tijdens de paspoortcontrole, in een slaapcoupe gezeten met een Iranier die in Belgrado woont en op weg was naar zijn zieke vader. Erg vriendeljke man ook, die helaas nog minder goed engels sprak. En uiteindelijk na 26 uren (nog even 2 uurtjes vertraging meegepakt) aangekomen in Istanbul. Daar heb ik toen al snel mijn lieve vriendinnetje weer mogen ontmoeten, bij de eerste Starbucks na Taksim (weer lekker op de ouderwetse manier, uit het pre-gsm-tijdperk).
Aafke is helemaal niet rouwig dat we hier wat langer zitten, aangezien ze Istanbul 'de meest geweldige stad ter wereld' vindt. Op zich begrijpelijk, het is ook een geweldige stad. Enorm groot, mooie moskeeen overal, het centrum bestaande uit een zeestraat met vertakking, goedkoop en lekker eten overal en vriendelijke mensen, waarbij de oprechtheid evenredig toeneemt met de afstand tot het meer toeristisch gebied. Oja, en een niet te onderschatten feature voor Aafke: extreem veel schattige zwerfkatten. We zijn al bijna door onze tweede zak kattenvoer heen.
Wat doen we hier nu? Veel rondlopen, thee drinken, katten voeren, in boten naar uithoeken van de stad varen, Turks praten (Jurek in iets meerdere mate dan Aafke) en relaxen. Gisteren zijn we naar een heuse Islamitische toeristische trekpleister geweest (Eyüp), met prullaria-stands geheel gericht op moslims. Aafke heeft een mooie roze hoofddoek voor Iran gekocht, het gebedskleed met ingebouwd kompas hebben we toch maar niet genomen.
En nu maar hopen dat we morgen ons visum voor Iran krijgen, zou een mooi verjaardagscadeautje zijn.
-
03 Augustus 2008 - 11:00
Floris:
Mooi Jurek, jammer dat het visum niet direct doorgaat, maar dat hoort een beetje bij dit soort landen.
Grappig dat jij Belgrado heel anders beleefd dan ik vorig jaar.
Veel plezier tijdens de verdere reis. -
03 Augustus 2008 - 11:54
Hey Jurek:
it's me, dicle. dude, I have no idea what is written :) u still at istanbul? -
03 Augustus 2008 - 12:09
Froukje:
Hallo Jurek,
Mooi bericht hoor. geeft de relaxte sfeer weer die jullie nu hebben in Istanbul. Lijkt me heel goed (vooral na de stress van Aafke in de laatste week.....). Heel veel plezier nog!! Wij krijgen er ook zin in om een keer naar Istanbul te gaan. Alvast een prettige verjaardag morgen.
Groeten uit Leeuwarden
Froukje -
03 Augustus 2008 - 12:43
Peter:
Hey kerel!
Veel sterkte met het op tijd bemachtigen van je visa, wel jammer dat de officiële instanties daar nogal traag zijn!
Maak er in ieder geval een mooi feestje van daar!
Groeten uit Groningen! -
04 Augustus 2008 - 19:21
Ted:
Gefeliciteerd!!!! Maak er een mooi feestje van daar met je meisje. Volgend jaar gaan we je stoel wel weer versieren
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
